Basel, Ren nehri üzerinde, Fransa ve Almanya ile sınırı bulunan küçük, sevimli bir İsviçre şehri. Ren nehrini kontrol altında tutması sayesinde tarih boyunca stratejik öneme sahip olan Basel, tarihin önemli ticaret merkezlerinden. Günümüzde ise İsviçre’nin sanat merkezi olarak adlandırılıyor. Çok sayıda müze, sanat galerisi ve çeşitli sanat merkezlerini şehirde bulmak mümkün.

İsviçre’nin dört resmi dili: Almanca, Fransızca, İtalyanca ve Romanşça‘dır. İsviçre’de dört resmi dil bulunmakla birlikte özellikle Basel’de yoğun konuşulan beşinci bir dil daha var: Türkçe 🙂 Yıllar önce Avrupa’dan Türkiye’ye yaşanan göçlerin getirdiği yoğun Türk ve Kürt nüfusu bu ülkede Basel’de birikmiş. Nüfusa baktığımızda bu şehre Küçük Türkiye demek bile mümkün. Ülkenin en eski üniversitesi, göçmenler, şehirde çokça yapılan ticari ve kültürel fuarlar sayesinde yılın her vakti bir çok dilin konuşulduğu kozmopolit bir şehir Basel.

Basel’de Ne Yaptık

Mustafa bizi aldıktan sonra kalacağımız yeri ayarlamadan önce çantaları arabaya koyup küçük bir şehir turu attırdı. Her ne kadar “Burayı sevmiyorum ya, zaten hiç gezmeyi sevmem, siz gezin sonra buluşalım.” dese de hemen sonra fikrini değiştirip bize katıldı.

İnsanlar Ren Nehri’ni Yüzerek Geçiyorlar

Şehre gelip nehri gördüğümüz ilk andan itibaren her gördüğümüzde hem güldüğümüz, hem garipsediğimiz bir olay dikkatimizi çekti. Basel, şehri tam ortasından ikiye bölen ve boylu boyunca uzanan Ren Nehri kenarına kurulmuş. Birçok insanda şeffaf, su geçirmeyen kilitli poşetler var. Nehrin akış yönüne göre kıyafetlerini bu poşetlere koyup şehrin diğer ucuna gidiyorlar. Bu kıyafetler sadece günlük kıyafet değil takım elbise bile olabiliyor. Bir nevi şehir içi ulaşım. 🙂

Basel Eski Şehir Turu

Basel şehrinin turistik ve tarihi noktalarının çoğu eski şehir meydanında, yürüyerek gezilebilecek mesafelerde. Nehri seyrettikten sonra Basel eski şehire doğru köprüden yürüyerek geçtik.

GrossBasel – KleinBasel

Köprü üzerinde, çoğu turistik şehirdeki köprülerden alışkın olduğumuz aşk kilitlerine rastladık. Şehir GrossBasel (Büyük Basel) ve KleinBasel (Küçük Basel) şeklinde köprünün o tarafı – bu tarafı olarak ikiye ayrılmış. Köprünün GrossBasel tarafına doğru yürüdüğümüzde Schifflande 1 numaralı evin önünde Ortaçağ kralı Lälle-keenig’in KleinBasel tarafına alaycı bir şekilde dil çıkaran heykelini gördük. Şehirde iki farklı kanton bulunmakta ve doğal olarak yönetimleri ayrı.

Nehir kenarında yürüyüş yapıp, çoğu insanın yaptığı gibi oturarak ayaklarınızı suya sokmak istiyorsanız; Ren Nehri’nin KleinBasel kıyıları daha uygun.

GrossBasel (Eski Şehir)

Tarihi çarşı alanının (Marktplatz) bulunduğu meydanda dikkatimizi ilk çeken bina kırmızı rengiyle Rathaus (Belediye Binası) oldu. Yaklaşık 500 yıllık Rathaus hala idari amaçlı kullanılıyor olsa da giriş avlusunda yürünebiliyor. Duvarlarındaki yazılar ve resimler görülmeye değer.

Basel, bizce şuraya gidin burasını görün denilecek kadar büyük bir şehir olmamasına rağmen sokaklarına birer birer gezip binalarının arasında kaybolacak kadar güzel bir şehir. Merak etmeyin çok fazla kaybolma şansınız da yok bir Beşiktaş bir Kadıköy kadar bir yer tüm şehir.

Basel Münster (Basel Katedrali)

Küçük bir tepenin üzerinde yer alan açık kırmızı kumtaşı ve kendine özgü renkli çatı kiremitleri ile Basel’de görülmesi gereken tarihi yapılardan biri Basel Münster. Katedralin açık olduğu saatlerde kuleye çıkmak için izin isteyebilir ya da bizim gibi arka bahçesinde biraz yürüyüp ağaçların arasında dinlenirken mükemmel Ren Nehri manzarasını izleyebilirsiniz. Nehir üzerinde iki tarafa gerilmiş tellere takılı tekneler sayesinde karşılıklı gidiş-geliş yolculuk yapılıyor. Telleri gördüğünüzde şaşırmayın. 🙂

Kalacağımız Eve Geçtik

Alper ile biraz gezdikten sonra hem kalacak yerimizi ayarlamak hem de işlerini halletmek için bizi tarihi köprüde bıraktı. Hava kararmaya başlamıştı ve Ağustos ayı olmasına rağmen hava biraz soğuktu. Nehrin KleinBasel kıyısında biraz yürüdükten sonra şehirde tesadüfen denk geldiğimiz festivali gözlemlemek için festival alanına girdik fakat insanların beraber yiyip içtiği bir iki park ve geleneksel kostümleriyle atlı polisler dışında ekstra bir şeye rastlamadık. Nehire ayağımızı sokmak istesek de suyun soğukluğundan ötürü birkaç saniye içinde bu fikrimizden vazgeçtik.

Kalacağımız adrese gitmek ve Alper ile buluşmak için haritaya adresi girip yürümeye başladık. Her ne kadar bize tramvayla gelebileceğimizi söylese de şehri akşam saatlerinde yürüyerek gezmenin keyfi daha çekici gelmişti.

İsviçre’deki (Basel’deki) Evler ve Yaşam Tarzı

İsviçre’de insanlar birbirine çok saygılı olmaya çalışsalar da bazı konularda bizim alıştığımız samimiyet yok. Komşularına, yanlış gördükleri herhangi bir konuda kendileri müdahale etmektense polisi arayıp hiç müdahil olmuyorlar. Yolda yürürken bir teyzenin bize yol verecek kibarlığı gösterdiğinde bizim farketmemiz Alper’in teşekkür etmesiyle olmuştu (orada öylece dikiliyor sanmıştık 🙂 ).

• Evler ailedeki üye sayılarına göre belirleniyor ve öyle misafir ağırlamak için ekstra odalar olsun gibi dertleri yok. Ayrıca yeni bir eve taşınmak istediğinizde o eve taşınmak için, evdeki oda sayısının ailedeki insan sayısı için yeterli olması gerekiyor. “2+1 evde 5 kişi yaşarız.” deme lüksünüz yok, devletten izin çıkmıyor.
• Alper ve Mustafa’nın söylediğine göre eğer bir evde yatılı misafir olarak birkaç gün yurtdışından geldiyseniz evin oda sayısı müsait olması gerekiyor. Yine aynı şekilde “2+1 eve yere yatak atarız orada kalırsın.” gibi bir durum yok. O yüzden kalacak yer bulmamız biraz vakit aldı. Zaten kaldığımız yeri de polise bildirmedik.
• İnsanlar komşularını en küçük bir gürültüde polise şikayet ediyorlarmış. Belli bir saatten sonra duş almak, karı kocanın birbirine bağırması gibi sebepler polisin en kısa sürede evinizin kapısını çalmasını sağlayabilir.

İsviçre’deki her evin alt katında olası bir savaşa karşı sığınaklar bulunuyor. Neredeyse her apartmanın ortak bir çamaşırhanesi var. Bodrum kattaki bu çamaşır odasının kapısında bir takvim var ve kim ne zaman kullanacaksa takvime saatleriyle yazıyor. 1 sene sonra hangi gün, hangi saatte çamaşır yıkayacağını yazacak kadar planlı insanları rahatça bu takvime bakarak görebilirsiniz.

Basel Turu İçin Notlar ve Akşam Yemeği İçin Almanya

Sabah evde kahvaltımızı yaptıktan sonra Mustafa ile buluşup Basel’i gezmeye çıktık. Önceki gün tam anlamıyla gezemediğimiz Basel’i yürüyerek gezmeyi planlıyorduk. Çamaşırlarımızı yıkamak için bırakıp pasta yiyip, kahve içebileceğimiz bir yere, beş katlı bir alışveriş merkezinin teras katına oturduk. İndiğimiz sırada sürekli sırtımızda olan çantanın yanımızda olmadığını farkettik. Çantanın içinde cüzdanlarımız ve daha önemlisi pasaportlarımız da vardı. Ezgi’nin çantanın nerede olduğunu sormasıyla benim sadece “aa..” deyip koşarak mağazaya gitmem bir oldu. Neyse ki çantamız bıraktığımız yerde duruyordu. 🙂

• Elisabethenkirche’ye doğru yürürken 1977 yılında Jean Tinguely tarafından dizayn edilmiş Tinguely Çeşmesi, farklı mekanik hareketler yapan parçaların birleşiminden oluşuyor.

• Elisabethen Kirche, 1857 yılında yapılmış eski bir kilise.

  

• Kuntmuseum, Dünya’daki en büyük Holbein koleksiyonu da dahil olmak üzere İsviçre’deki en büyük sanat müzesidir.
• Margarethen Park, Basel’in güneyinde bulunan küçük çaplı ormanlık bir alanı ve genişçe çim alanı olan bu parkı boş zamanlarında insanlar dinlenmek, spor yapmak vb. amaçlarla kullanıyorlar. Anaokulları da çocukların vakit geçirmesi için bu parkı kullandığı oluyor. Çadır kurmak için güvenli ve geceleri sakin bir park.

  

  

• Basel Hayvanat Bahçesi, biz gitmesek de birçok hayvan türünü görebileceğiniz büyük bir hayvanat bahçesi.

Gün sonunda Mustafa bizi Margarethen Park’a bırakıp Alper’in de işleri bittikten sonra buluşmak üzere ayrıldı. Almanya Basel’e o kadar yakın ki. İnsanlar yemek yemeye, market alışverişi yapmaya Almanya’ya gidiyor. Çünkü İsviçre çok pahalı. 🙂

Bizim iki gece geçirdiğimiz Basel için 2 gece fazlasıyla yeter de artar. Özellikle gitmeye değer mi bilemeyiz ama geçerken yol üzerinde uğramalık küçük, tatlı bir şehir olarak önerebiliriz.